بهانه هم اگر می گیری ...
بهانه ی مرا بگیر !
من تمام خواستن را وجب کرده ام 
هیچکس
هیچکس به اندازه من 
عاشق تو و بهانه هایت نیست !

مگو دیوانه کو ، زنجیر گیسو را تو افشان کن

دل دیوانه ی دیوانه ی دیوانه اش با من

این طور نگاهم نکن 

روزی روزگاری 

دست داشتم 

پا داشتم 

گمشان کردم در دوست داشتنت! 

بگذار بی پروا بگویم دوستت دارم

هرچند می خندی به این اقرار من روزی...

هرچه آدم می‌گذارم در کفه‌ی دیگر،

باز تو

سنگین‌تری ...

مرا ز دوری عهــــــدت، دگر امـــــــیدی نیســــت

که راه صـــــــبر درازســــــت و، عـــــمرِ من کــــــــــوتاه

نــامــه‌هــایت را بــی‌ نشــانــی،

بــه بــاد بــده

مــی‌رســانــد!

خــانــه‌ام بــر بــاد اســت 

. . .

من کاناپه‌ ای پوســـــیده در باران . . .

تو ســــربازی دورافــــتاده با گلــــوله‌ ای در پهــــلو . . .

چقــــدر دیر هــــمدیگر را پیدا کردیم . . .

اگــــــــــــر با من راه می آمــــــــــــدی
تمــــــــــــام شهر را جــــــــــــاده میكردم